- tikə-parça
- 1сущ. куски, лоскутки (ткани). Tikə-parçadan tikmək сшить из лоскутков2нареч. в куски, на куски; tikə-parça etmək разрезать на куски
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tikə-parça
Смотреть что такое "tikə-parça" в других словарях:
tikə-parça — bax tikə tikə. Tikəparça eləmək – tikə tikə eləmək, əzib tökmək. Küçələrdə ildırım kimi çaxıyan avtomobillər axır vaxtlarda başlayıblar uşaqları əzib tikə parça eləməyə. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tikə-tikə — z. Parça parça, doğramdoğram, tikə parça. Kağızı tikə tikə etmək. – <Pəri Cadu:> İtil gözümün qabağından. Bir də səni görsəm, tikə tikə elərəm. Ə. H.. <Sultan bəy:> Öldürəcəyəm! Bu papaq mənə haram olsun ki, bir də arşınmalçı adı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parça — 1. is. 1. Parçalanmış, sındırılmış, qırılmış, cırılmış şeyin kiçik tikəsi, qırığı, hissəsi. Kağız parçası. Odun parçası. – Buruqların dörd tərəfində dəmir və taxta parçaları gözə dəyirdi. M. İ.. Dəstə sürüşkən daş və qaya parçalarının üzəri ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parça-tikə — sif. Parça, qırıq, qalıq, xırda hissə. Parça tikə çörək. // İs. mənasında. Parça tikədən qurama tikmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tikə — is. 1. Böyük bir şeydən sınmış, qopmuş, ayrılmış və ya kəsilmiş kiçik hissə, parça, qırıq. <Rövşən> salam əleykəssalamdan sonra daşın bir balaca tikəsini ustaya verib dedi. . «Koroğlu». // Yeyilən şeyin bir hissəsi. Pendir tikəsi. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tik — <holl. tyk, ing. tick> Döşəküzü, çexol və s. tikmək üçün işlədilən miləmil qalın parça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilik-dilik — sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik dilik süfrə. 2. Tikə tikə, parça parça. Dilik dilik etmək – parça parça etmək, tikə tikə etmək. Dilik dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb atdı, dilik dilik olan xırdaca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəndər-bəndər — (Ucar) tikə tikə, parça parça. – Qənşərdə quldurrar kəndimizdən bir neçə adamı bəndər bəndər doğramışdılar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qəlpə — is. Bərk bir şeyin qopub parçalanmış hissəsi, parçası. Daş qəlpəsi. Mərmi qəlpəsi. – . . Bir mina qəlpəsi də <Kamalın> bel sümüyünə ilişib qaldı. M. İ.. <Zülfüqar kişi> əyilib lap çuxurun yanından mişar kimi dişli uzunsov iri bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rizə — f. 1)tikə, parça; 2) xırda, narın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təxtə — f. 1) taxta; 2) yazı lövhəsi; 3) tikə, parça. Təxteiməşq bax: təxtei tə’lim; təxtei tə’lim lövhə, yazı taxtası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
